Filip Denis

Van in de prille kindertijd ademde elke vezel van Filip Denis de drang om op een speelse en rebelse manier te schilderen en te knutselen. Met een open en kinderlijk vizier observeerde hij het doordeweekse leven. Hierbij had hij oog voor kleine, schijnbaar onbeduidende visuele motieven: een lucifer, een deurklink, een Mexicaanse sombrero, een bonsai boom. Je kan het zo gek niet bedenken of het behoort tot Filip Denis’ beeldenarsenaal. “Ik herinner me hoe Filip steeds een zakboekje bij zich had waarin hij tekeningen en nota’s maakte,” deelt weduwe Lydia mee. “De meest futiele details konden Filip danig fascineren. Filip leefde voor zijn werk. Zijn werk was zijn leven.”

De wereld was zijn grote speelplaats. Alles wat hij vond, van doeken en geribd karton tot stukken ruw hout en houten kistjes zag hij als een potentiële drager voor zijn kunstwerken. Het resultaat laat ons zien hoe poëtisch en ontwapenend eenvoudig kunst kan zijn. En hoe geestig gevat. Denken we maar aan zijn installatie die bestaat uit een 200-tal kleine, houten kadertjes. Filip Denis vulde de lijsten met foto’s, tekeningen, schilderijen, collages en assemblages. Het werk is fragiel en teder. De afbeeldingen gaan alle kanten op: van puntige sanseveria’s en zwarte cilinderhoeden tot een gespierd bovenlichaam van een jongeman en de welving van naakte vrouwendijen. Af en toe neemt hij ook driedimensionale voorwerpen in de lijsten op, zoals sigarettendoosjes en miniatuurtasjes van de Delhaize. Een waar visueel feest!

Filip Denis is een virtuoos, expressionistisch schilder, wiens oeuvre afwisselend een figuratieve en een zekere abstracte toon aanslaat. Vrolijke, levendige, soms kitscherige aangezette taferelen wisselen af met diep-donkere werken. Zo schilderde hij een auto bij valavond een ongekend bos inrijdend. Wat verder aanschouwt de kijker een profiel van een schedel. Denis maakte dit portret kort voor zijn heengaan.

Het is duidelijk: hier is een gevoelig kunstenaar aan het werk – een cartoonesk figuur in zijn zelf-gecomponeerd stripverhaal. Het werk is bijzonder suggestief en magisch, en net daardoor zo beklijvend. Filip Denis’ werk wakkert ons verlangen naar het onderliggende verhaal aan, maar houdt telkens – schijnbaar onaangeroerd – de lippen stijf op elkaar.